Müzik

Maral’dan uzun bir aradan sonra türkü ve halay ağırlıklı bir repertuvarla aynı başarıyı sürdüren bir albüm : Maral – Gülüm…

Maral ilk albümünü yayınlayalı 11 yıl geçti… Zaman içinde hem türküler hem de halaylarla sevilen isimlerden biri olan ve sahne performanslarıyla da dikkat çeken Maral, son dönemde fenomenlerin de keşfettiği bir isim haline gelmişti. 2013 yapımı “Sevdakar” sonrasında sahne çalışmalarına devam eden Maral, 2019’da iki tekli “Gülüm” ve “Zirave” yayınladı ve şimdi Maral’ı, bu iki teklinin de yer aldığı Özdemir Müzik etiketli yeni albümüyle dinliyoruz : Gülüm…

İbrahim Özdemir-Hasan Özdemir yapımı ve Mustafa Özdemir-Cafer Özdemir prodüksiyonu olan, genel koordinatörlüğünü Didar Düzdaş’ın yaptığı ve İlgen stüdyosunda kaydedilen albümün yönetmenliği Kenan İlgen, aranjörlüğü ise Müslüm Sevim imzası taşırken, mixte Enver Akarcalı, mastering çalışmasında ise Emre Kıral yer almış.

Albüm, Maral’ın 2019’da tekli olarak yayınladığı iki eser ile başlıyor, ilk önce Doğuş’un sevilen eserlerinden “Gülüm” ile başlıyor. İstanbul Strings’in yaylıları ve Eyüp Hamiş’in neyinin öne çıktığı ve Kenan Ülgen’in bağlamasının Cengiz Ercümer’in ritmleriyle dengelendiği eserde Uğur Varol’un gitarı ve klavye eserin duygusunu güçlendiriyor. Orta kısımda İlgen’in bağlama solosu başarılı. Varol’un bası da eseri tamamlıyor. Eser, Maral’ın yorumuna da yakışmış ve yayınlandığında ilgi de görmüştü. Ardından, bir anonim halay “Leylo Leylo Zirave” geliyor. Elektronik ritmler, klavye ve İlgen’in bağlama-elektro cümbüşünün yanı sıra, İlgen, Müslüm Eke ve Hamiş’in geri vokalleriyle de dengelenen eserde son kısımda elektroniklerle birlikte eser de hareketleniyor ve elektronikler halaya güncel bir anlayış katıyor. Hamiş’in zurnası da eseri tamamlıyor.

Sırada, Türkü’den ve de dinlediğimiz Cem Malkoç eseri (ki Malkoç da Kenan Çallı ile seslendirmişti) “Geldi Geçti” var. Mustafa Sorgun’un meyi, Ömer Aslan’ın perküsyonları, gitar-bağlama-zurna uyumuyla birleşerek eserin duygusu yapısını öne çıkarıyor. Bas da yer yer öne çıkıyor. Orta kısımda mey ve elektronik ritmler-klavye uyumu başarılı. Son kısımda Maral da geri vokal ve şiir kısmıyla eseri tamamlıyor. Ardından, Hacı Osman Koca eseri (ki 2019’da Koca da seslendirdi) “Resmini Duvara Astım” geliyor. Varol’un gitarı ve İlgen’in bağlamasıyla başlayan eserde perküsyonlar da eserin duygusunu destekliyor. Zurna-mey uyumu da eseri güçlendiriyor. Bas da eseri tamamlıyor. Maral’ın yorumu şarkıyı öne çıkartacaktır.

Sıradaki eser, İmam Karabaş eseri Türkçe-Kürtçe “Reşe” İstanbul Strings’in yaylıları ve İlgen’in bağlamaları, perküsyon-elektronikler ve bas ile dengelenerek eseri hareketlendiriyor. Orta kısımda Hamiş’in zurna solosu başarılı. Ardından Reşat Arslan eseri (Ferhat Saymadi’nin de seslendirdiği) “Değmedi Yar” yaylı-bağlamalar-perküsyon uyumuyla başlayan eserde gitar-bağlama uyumu eseri güçlendiriyor. 

Son iki eserden ilki, Sinan Taş sözlerine Fevzi Aris-Taş ortak bestesi Zazaca eser “Şew Diyena” bağlama-gitar-perküsyon uyumuyla başlayan ve mey-zurna uyumuyla dengelenen duygulu eserin ardından bir diğer Arslan eseri “Yansın Antep” elektronikler-yaylılar ve perküsyonların zurna ile dengelendiği eserde İlgen’in elektro cümbüşü eserin hareketli yapısını destekliyor. Aykut Sütoğlu da klarnetiyle eseri güçlendiriyor. Son kısımda üflemelilerin uyumu eseri tamamlıyor.

Maral, uzun bir aradan sonra türkü ve halay ağırlıklı bir repertuvarla, kendisine yakışan eserlerle aynı başarıyı sürdüren bir albüme imza atıyor.