Müzik

Yalçın’ın ilk albümü, hem özenle seçtiği hem de bestelediği eserlere yorumu ile kendinden özel bir ruh katabilmesinin kaçınılmaz başarısı oluyor : Çimen Yalçın – Bu Toprağın Ezgileri…

Çimen Yalçın… Çocuk yaştan beri müziğin eğitiminden gelen ve özellikle Türk Halk Müziği üzerine eğilen Yalçın; hem bu konuda edindiği tecrübeler, yer aldığı topluluklar hem de Kalan Müzik’te Hasan Saltık’ın asistanı olarak pek çok albümün oluşum sürecinde aktif rol oynarken, pek çok diziye seslendirdiği türküler dinleyicilerin beğenisini kazanmaya başladı. Bu doğrultuda tekli çalışmalarını da dinleyicilerle buluşturmaya devam eden Yalçın, ilk albümünün çalışmalarına da başladı. 2014’te oluşan albüm fikri; 2016’da “Solduktan Geri”nin düzenlemesiyle başlarken zaman içinde repertuvar da değişiyordu. 5 yıllık süreç, 2021 başında kendisinin bir röportajında da belirtildiği üzere bir albüme dönüşecekken, 2 Haziran gecesi Hasan Saltık’ın ani vefatıyla birlikte manevi bir anlam ve yola evrilen albüm, geçtiğimiz haftalarda Kalan Müzik etiketiyle Hasan Saltık’ın son yapımı olarak dinleyicilerle buluştu: Bu Toprağın Ezgileri…

Süpervizörlüğünü Saltık ile birlikte Yalçın ve eşi Şeniz Çiçekçioğlu’nun üstlendiği albümde 10 usta müzisyen, düzenlemeleri ile yer alıyor.

Albüm, Kalan Müzik’in ilk albümlerinden biri olan Hüsnü Arkan’ın ilk solo albümü “Bir Yalnızlık Ezgisi”nde yer alan eseri “Nereye Uçar Turnalar” ile açılıyor. Cumhur Bakışkan düzenlemesi olan eser Yalçın’ın vokaliyle başlıyor ve bas-davul uyumunun Bakışkan’ın piyanosuyla dengelendiği eserde Selen Kesova’nın kemanı ve Elif Sayın’ın çellosu eserin duygulu yapısını destekliyor. Orta kısımda saksafon eklemesi ve Yalçın’ın vokal uyumu başarılı. Ardından, iki Kürtçe eser Erol Mutlu düzenlemesiyle potpori olarak geliyor. İlk önce Hozan Serhad söz-bestesine Mutlu’nun ara bölümdeki bestesinin oluşturduğu “Hey Le Çuka Sere Dare” ardından Çimen Yalçın eseri “Ji Bir Nabe” geliyor. Ömer Avcı’nın perküsyonlarıyla başlayan ve Erol Mutlu’nun bağlama-sazbüş uyumuyla dengelenen eserde Mert Kemancı’nın kemanı da eseri desteklerken Işın Kucur’un klasik gitarı ve Yıldırım Yalçınkaya’nın bası da yer yer öne çıkarak eseri canlı tutuyor. İki eserin geçişinde sazbüş-gitar-bas öne çıkıyor. Son kısma doğru Mutlu da geri vokaliyle eseri destekliyor, son kısımda Yalçın’ın vokali başarılı.

Sırada, aynı isimli anonim İran halk ezgisine Sibel Algan sözleri ve Volkan Kaplan düzenlemesiyle “Hey Yâr” geliyor. Volkan Kaplan’ın kopuz ve tarının Uğur Önür’ün kamançasıyla dengelendiği eserde Yaşar Erdoğan’ın perküsyonları da öne çıkıyor. Ozan Sarıboğa’nın piyanosu ve geri vokalde Kaplan & Yalçın’ın vokalleri de eseri güçlendiriyor. Orta kısımda Emre Sınanmış’ın duduk solosu başarılı. Sıradaki eser, Cömert Dede dizelerine anonim eser “Ay Telli Durnam” oluyor. Barış Güney düzenlemesi olan eser Güney’in bağlamaları ve Avcı’nın perküsyonunun Yalçın’ın geri vokaliyle uyumuyla başlarken Cenk Şamlıoğlu’nun elektrik gitarı da eseri destekliyor.Albüm, Fuzulî sözlerine Cahangir Cahangirov bestesi “Meni Canımdan Usandırdı” ile devam ediyor. Bakışkan düzenlemesi olan eserde Bakışkan’ın piyanosu ve Jülide Alpergin’in çellosu, bas ile dengelenerek akustik bir anlayışla ele alınıyor. Çello-piyano-bas uyumu başarılı.

Sırada, Ümit Sayın’ın ilk olarak 1995 yılında Suavi’den Yalıçapkını albümünde dinlediğimiz (eseri “Hasret Türküsü” Bakışkan düzenlemesiyle geliyor. Enver Mete Aslan’ın udu ve Bakışkan’ın piyanosunun Onur Tuzlacı’nın kemençesiyle dengelenerek başladığı eserde bas ve davul da yer yer öne çıkarak eseri dengeliyor. Selen Kesova’nın kemanı da eseri güçlendirirken Şeniz Çiçekçioğlu’nun bağlaması da keman ile birlikte uyumlu ilerliyor.

Sıradaki eser, anonim sözlere Çimen Yalçın’ın söz katkısı ve bestesiyle oluşan Engin Arslan & Murat Mayki Başaran düzenlemesi “Mezarımı Eşin Derin Eyleyin” oluyor. Hüseyin Kemancı’nın solo kemanı ve Başaran’ın piyanosunun Erdinç Şenyaylar’ın klasik gitarının uyumuyla başlayan eserde 2020’nin ilk zamanlarında kaybettiğimiz İsmail Soyberk’in bası da İstanbul Strings’in yaylılarıyla öne çıkarak eserin duygulu yapısını destekliyor. Elektronik davul-perküsyonlar eseri tamamlıyor. Yalçın’ın besteciliğinin başarılı bir örneği olarak dikkat çekecektir.

Ardından, aynı isimli anonim Laz halk ezgisine İbrahim Karaca & Çimen Yalçın sözleriyle Lazca-Türkçe “Nana / Ana” Kemal Sahir Gürel düzenlemesiyle geliyor. Meriç Dönük’ün arpı ve İstanbul Strings’in yaylılarının Kağan Yıldız’ın kontrbasının uyumuyla başladığı eserde Turgut Alp Bekoğlu’nun davulu ve davul düzenlemesi de eseri Ezgi Kaki’nin obuası ile birlikte dengelerken esere senfonik bir anlayış katıyor. Yalçın çift ses vokaliyle de eseri güçlendiriyor.

Sırada, Barış Pirhasan’ın Ermeni Halk Ezgisi Mer Dan İdev’e yazdığı sözlerle oluşan “Taze Yara” var. Ari Hergel düzenlemesiyle geliyor. Hergel’in gitarları ve curasının Özcan Gül’ün duduğuyla birleşerek başladığı eserde Şenol Arkun da çellosuyla eseri destekliyor. Hergel’in vurmalıları ve kontrbası eseri tamamlıyor. Son kısımda duduk solo başarılı.

Albüm, art arda iki Volkan Kaplan düzenlemesiyle devam ediyor. İlk önce, Cengiz Özkan ile düet, anonim sözlere Seid Rüstemov bestesi “Getme Getme” Volkan Kaplan’ın tar ve bağlamasının Uğur Önür’ün kamançasıyla dengelenerek başladığı eserde Yaşar Erdoğan’ın perküsyonları da eserin Azeri tınısını katıyor. Ozan Sarıboğa’nın piyanosu ve Emre Sınanmış’ın duduğu da bu havayı destekliyor. Özkan da kendine özgü usta yorumuyla Yalçın ile güzel bir uyum sağlıyor. Geri vokallerde Yalçın’a Kaplan da eşlik ediyor. Ardından bir potpori; Hasan Cizrawi eseri “Sosin” ve anonim Kürt Halk Ezgisi “Romani” geliyor. Caner Malkoç’un klarneti ve Emre Ay’ın gitarının Kutay Özcan’ın ud ve cümbüşüyle dengelendiği eserde Barış Cem Songur da perküsyonlarıyla öne çıkıyor. İkinci esere geçişte ise ud-cümbüş-perküsyon uyumuna klarnet de ekleniyor. Çift ses vokal uyumu da eseri tamamlıyor.

Sırada, Hergel düzenlemesiyle anonim Balkan Halk Ezgisi Livisiani Modu Perdika’ya Çimen Yalçın ve eşi Şeniz Çiçekçioğlu’nun yazdığı sözlerle oluşan “Ah O Sevdalar”var. Ari Hergel’in synth solosuyla başlayan eserde Metehan Dada’nın kemanı öne çıkarak Hergel’in gitarlarıyla dengeleniyor. Saro Usta’nın akordeonu da eser güçlendiriyor. Hergel’in vurmalıları, perdesiz bas gitarı ve kontrbası eseri tamamlıyor.

Son üç eserden ilki, Yavuz Bingöl yorumu ile bilinen Murat İşbilen eseri -ki bu eser yine Kalan etiketli Murat İşbilen Ensemble – Düşler albümünde de yer almıştı- Bakışkan düzenlemesi “Gitme” oluyor. Onur Tuzlacı’nın kemençesinin Selen Kesova’nın kemanı ve Alpergin’in çellosuyla dengelenerek başladığı eserde Çiçekçioğlu’nun bağlaması ve Bakışkan’ın piyanosu da bas ve davul ile eserin duygusunu destekliyor. Ardından Karacağlan dizelerine Yalçın bestesi, Ender Akay & Sunay Özgür düzenlemesi -albümün ilk kaydedilen eseri- “Solduktan Geri” geliyor. Caner Güneysu’nun gitarları ve Ediz Hafızoğlu’nun davulunun önde başladığı eserde Engin Arslan’ın yaylı tanburu öne çıkarak İstanbul Strings’in yaylılarıyla dengeleniyor. Abbas Karacan’ın perküsyonu da davul ile uyumlu ilerliyor. Özgür’ün e-bası da eseri tamamlıyor. Yalçın’ın besteciliği konusunda aynı başarıda bir diğer eser denilebilir. Son eser ise Kız Horonu olarak da bilinen anonim Karadeniz Halk Ezgisi “Gemi Geliyor Gemi” oluyor. Kemal Sahir Gürel düzenlemesi olan eser, Karacan’ın perküsyonlarının Göksun Çavdar’ın soprano saksafonu ile dengelenerek başladığı eserde Gürel’in ıslığı da eserin canlı yapısını destekliyor. İstanbul Strings’in yaylıları ve Şeniz Çiçekçioğlu’nun bağlaması da Timur Alp Atak’ın gitarıyla birlikte eseri güçlendirirken Yalçın da çift ses vokaliyle birlikte eseri canlı tutuyor. Son kısımda Çavdar’ın soprano saksafon solosu başarılı. Akın Altıntaşı’nın bası da eseri tamamlıyor.

Çimen Yalçın, zaman içinde müziğe verdiği emeği harmanladığı, bu doğrultuda her anlamda verilen emeğin göz önüne çıktığı bu ilk albümü, bir nevi Yalçın’ın ezgilerimize hem yorumu hem de besteciliğiyle kendinden özel bir ruh katabilmesinin kaçınılmaz başarısı olarak dinlenilmeyi, arşivlenmeyi hak ediyor.