Aryaların halen yaşayan ruhunu günümüze taşıyor : Oya Ergün – Baroque Lace (Antique Arias)…

Halen Azerbaycan’da müzik yaşantısını sürdüren Oya Ergün’ü en son Sevgilim albümüyle dinlemiştik ve o albümle eş zamanlı olarak ‘Ruhum’ albümünü de yayınlamıştı. Ergün, bu iki albümden sonra; eğitimini aldığı opera alanında bir albümü, Ahenk Müzik etiketiyle dinleyicilerle buluşturdu : Baroque Lace (Antique Arias)…

Aynı zamanda geçtiğimiz haftalarda kaybettiğimiz opera sanatçısı Prof. Yıldız Dağdelen’in öğrencilerinden biri olan Ergün, albümünü Conservatorium Van Amsterdam’da okuduğu yıllarda şan hocası olan Margreet Honig’e ithaf ediyor.

Albümün yapımcılığı, Ergün’ün eşi Hakan Tanrıverdi’ye, kayıt ve mastering işlemleri ise Osman Hamidov’a ait. Düzenlemeleri ise Nargis Aliyeva üstleniyor. 

Albüm, Agostino Piovene librettosu ve Francesco Gasparini & Antonio Vivaldi ortak eseri (Tamerlano’nun II. Perde Aryası) ‘Spoza Son Disprezzata’ ile açılıyor. Nargiz Aliyeva’nın piyanosu ve Asim Xalilov’un çellosunun uyumuyla başlayan eserde çello eserin duygulu yapısını destekliyor. Ardından Silvio Stampiglia librettosu ve George Frideric Handel eseri olan ‘Ombra Mai Fu’ (I.Perde, I. Arya) geliyor. Aliyeva’nın piyanosu ve Azada Abdullayeva’nın kemanının önde başladığı eserde çello da yer yer öne çıkarak altyapıyı güçlendiriyor.

Sırada, Giacomo Rossi librettosu ve Handel eseri olan ‘Lascia Ch’io Pianga’ (Almira’nın Aryası III. Perde) var. Aliyeva’nın bu sefer klavseniyle yer aldığı eserde çello ve keman da eseri destekliyor. Ardından Giulio Caccini librettosu ve eseri olan ‘Ave Maria’ geliyor. Keman-çello uyumunun önde başladığı eserde piyano da eserin altyapısını destekliyor. Orta kısımda Ergün’ün tiz tonlarıyla kemanın uyumu başarılı. Ardından, Guarini librettosu ve Caccini eseri ‘Amarilli’ geliyor. (II Pastorallarımla Fido eserinden) Ergün’ün vokalinin önde olduğu ve çello ile dengelendiği eserde, piyano ve keman da eseri güçlendiriyor.

Sıradaki eser, Giacinto Andrea Gicognini librettosu ve Antonia Cesti bestesi (Orontea Operası’ndan Orontea’nın Aryası) ‘Intorno Allidol Mio’ oluyor. Çello-piyano uyumunun önde olduğu bir yorum. Ardından, geleneksel bir libretto olan Antonio Caldara eseri ‘Selve Amiche’ geliyor. Klavsenin önde başladığı eserde keman da yer yer öne çıkarak çello ile uyumunu sürdürüyor.

Albüm, Silvio Stampiglia librettosu ve Alessandro Scarlatti eseri ‘Se Tu Della Mia Morte’ (La Caduta De Decemmiri Operasından, Decemviri’nin Aryası III. Perde) ile devam ediyor. Klavsen-çello uyumu bu eserde de devam ediyor. Ardından Alessandro Scarlatti librettosu ve eseri olan ‘Sento Nel Core’ geliyor. Çello ve kemanın yer yer öne çıkarak ilerlediği eserde piyano da eseri dengeliyor.

Son iki eserden ilki, Apostolo Zelo librettosu ve Giovanni Bononcini eseri ‘Per La Gloria Dadorarvi’ (Griselda Operasından Ernesto’nun III.Perde Aryası) Kemanın öne çıkarak başladığı eserde piyano ve çello da kemanı destekliyor. Son eser ise Ranieri De Calzabigi librettosu ve Christoph Willibald Gluck bestesi ‘O Del Mio Dolce Ardor’(Paride et Elena Operası’ndan Paris’in Aryası) oluyor. Kemanın eserin canlı yapısıyla dengelenerek öne çıktığı eserde piyano da yer yer öne çıkıyor ve çello da altyapıyı tamamlıyor.

Ergün, albümünde Barok dönemin önemli bestecilerine ve eserlerine yer veriyor ve hem ensemble’ın katkıları hem de başarılı yorumlarıyla aryaların halen yaşayan ruhunu günümüze başarıyla taşıyan bir albüme imza atıyor.