17 yıl önce Kahramanmaraş’ın Pazarcık ilçesine bağlı Seyrantepe köyünde Pazarcık’lı Ferdi Tomay ve Elbistan’lı Ali Polat tarafından kurulan ve özellikle Kürtçe halaylarla ün yapmış Grup Seyran, 2004’teki ilk albümü “Cano”dan beri çalışmaya devam ettiği yine Kahramanmaraş’lı müzik firması DE-KA Müzik etiketiyle en son 2012’de “Mırım” albümünü çıkarmış ve uzun sayılabilecek bir aradan sonra 2019’da Stranbej Yusuf ile yaptıkları “Were Cana Min” sonrası bağımsız olarak tekliler yayınlamaya başlamışlardı. Şimdi ise Grup Seyran’ı 8 yıl aradan sonra DE-KA Müzik etiketli dördüncü albümüyle dinliyoruz : Dılo Dılo…
Arslan Deveboynu prodüktörlüğü ve Ahmet Güder süpervizörlüğünde hazırlanan albümün müzik yönetmenliği, aranjörlüğü ve mix çalışması Erkan Çınar imzası taşırken, (bazı eserlerin düzenlemesi Umut Sayıt imzası taşıyor) Birader Studio’da tamamlanan albümün tonmaisterliği Ali Sincer, edit çalışması Tolga Ardıç, mastering çalışması ise Muammer Tokmak ve Umut Sayıt tarafından tamamlanmış.
Albümde bağlamalarda Eren Turan, Baran Özer ve Çınar yer alırken, mey-zurnada Ozan Olgun, Zübeyt Çelebi ve Hüseyin Cengiz, basta Sergen Güzelel ve Baran Özer çeşitli eserlerde yer alıyor.
Albüm, albüme ismini veren Hüseyin Mendeş eseri “Dılo Dılo” ile açılıyor. Bağlama, Cem Şengül’ün gitarı ve Sayıt’ın perküsyonlarıyla açılan ve bas gitarın uyumuyla başlayan eserde bağlama ve gitar öne çıkarken çift ses vokal eserin duygusunu piyano ile destekliyor, orta kısımda kemane solo başarılı. Son kısımda da mey solo da finaldeki vokalle birlikte eseri tamamlıyor. Ardından bir potpori; önce Mücahit Aslan eseri “Buke” ve Yaşar Buğuncu eseri “Çıma Zalime” geliyor. Perküsyon-zurna-bas uyumuyla açılan eserde bağlama-gitar da eserin canlı yapısını destekliyor. Tomay ve Polat’ın vokal uyumu başarılı. Piyano da eseri tamamlıyor. Diğer esere geçişte bağlama sololar potporiyi canlı tutuyor. Son kısımda zurna solo başarılı.
Sırada, Sıho Bezgingöl eseri “Derdo” var. Mey ve klavye uyumuyla başlayan eserde elektro gitar ve bağlamanın ritmlerle uyumu eseri canlı tutuyor. Elektronik ritmler de yer yer öne çıkıyor. Ort kısımda zurna solo ve elektro bağlama solonun bas ile uyumu başarılı. Ardından Hüseyin Ekinci sözlerine Mehmet Karaca bestesi “Döneceğim” geliyor. Bağlama-gitar-perküsyon uyumuyla başlayan eserde piyano da bas ile birlikte eseri desteklerken bağlamalar da öne çıkıyor. Orta kısımda mey-zurna uyumu başarılı.
Sıradaki eser, Mikail Uçar eseri “Nebu Nebu” oluyor. Cem Şengül’ün gitarının önde başlayıp bağlama-perküsyon-bas uyumuyla dengelendiği eserde mey de öne çıkarak eserin duygusunu destekliyor. Son kısımda klavye fon ve bağlama solo eseri tamamlıyor. Albüm, Yaşar Buğuncu’ya ait iki eserin potpori haliyle devam ediyor; ilk önce “İzinci” Ardından “Le Wer Yeke” Zurna-elektronik ritm-gitar uyumuyla hareketlenen eserde bağlama da eserin hareketli yapısını klavye ile destekliyor ve klavye-bas da eser geçişini sağlıyor. Elektro solo başarılı. Son kısımda ise elektronik ritmler ve zurnanın uyumu eserin halay tınısını destekliyor, klavye fon da esere güncel bir tını katıyor.
Sırada, yine bir Aslan eseri “Deydimi” var. Elektro bağlama ve perküsyon-zurna uyumuna gitar ve basın eklenmesiyle canlı kalan eser, albümün öne çıkan eserlerinden biri oluyor. Ardından yine bir başka potpori var. İlk önce Aslan eseri “Tu Delale” Ardından, Koma Bıra (Eziz E Bismil) tarafından derlenen anonim “Dora Gundi Me” var. Klavye fon ve bağlama-gitar-perküsyon uyumuyla başlayan eserde elektro bağlama tınıları esere güncel bir tını katarak bas-zurna uyumuyla birleşiyor. İkinci esere geçişte bas yürüyüşü de zurna-elektro bağlama ile birlikte eseri canlı tutuyor.
Albüm, Umut Sayıt müzik yönetmenliğinde iki eserle devam ediyor, ilk önce Bayram Yaprak (Ozan Garip Dost) eseri “Qul Nosîre” bağlama-mey-gitar uyumunun perküsyon-bas ile dengelenerek başladığı eserde perküsyonlar öne çıkıyor. Ardından Süleyman Tarık eseri “Olli Golle” bağlama-gitar-perküsyon uyumuna piyanonun da eklendiği esere mey de duygu katıyor. Bas da yer yer öne çıkarak eseri tamamlıyor.
Son iki eserden ilki, Hüseyin Ekinci sözlerine Yılmaz Kaya bestesi “Çilem Doldu Mu?” Bağlama-gitar-bas uyumuna zurna ve perküsyonun eklenmesiyle dengelenen eserde orta kısımda zurna solo başarılı. Klavye de eseri tamamlıyor. Son eser ise Mehmet Çardan eseri “Wara Cano” oluyor. Davul-bas-elektro uyumuyla başlayan eserde klavye fon da eserin yer yer rock tınısını sağlıyor. Bağlama ve klasik gitar da eseri geri vokallerle birlikte canlı tutuyor. Orta kısımdaki elektro solo başarılı.
Grup Seyran, 8 yıl aradan sonra yine kendi tarzını koruyarak halaylara ve duygulu şarkılara ses olurken yine sevilecek bir albüme imza atıyor.
Yorum Ekle