Türk Halk Müziği alanında günümüzde bu alanın sevilen eserlerinin bir araya toplandığı çalışmalar yapılmaya devam ediliyor. Kimisi, orijinal tınılara bağlı kalırken, kimisi de eserlerin armonik zenginliklerini ortaya çıkaracak şekilde batılı enstrümanlar (gitar vs.) katarak eserleri günümüze taşıyor. Bu çalışmalardan bir yenisi de, geçtiğimiz haftalarda Arı Yapım etiketiyle dinleyicilerle buluştu : La Turca Minor – History Of Anatolia…
Begüm Atakan prodüksiyonu olan albümde Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerindeki kültürel zenginliğin bir yansıması olan klasikleşmiş eserlerden bir seçki yer alıyor. Sinan Cem Eroğlu’nun müzik yönetmenliğini üstlendiği albümün kaydı Gürkan Ortakale’nin Stüdyo GO stüdyosunda yapıldı ve albümün mix-mastering çalışmasını da Eroğlu üstlendi. Mahroo Mostofi imzalı kapak görseli de başarılı. Albümde müziğin eğitiminden gelen iki başarılı müzisyen Sezen Özmen ve Neva Gülses, 5’er eser seslendiriyorlar.
Albümün içinde Şems’ten bir söz yer alıyor : ‘Sükutun da bir sesi vardır. Onu duyacak yürek lazım…’
İlk eser, Hatay’dan, Mehmet İpek kaynaklığında Muzaffer Sarısözen tarafından derlenen ‘Gül Kuruttum’ Sezen Özmen yorumu ile geliyor. Neva Gülses’in kemençesinin ön planda olduğu ve Sinan Cem Eroğlu’nun gitarıyla dengelendiği eserde Erkan Kanat da perküsyonuyla eserin duygulu yapısını destekliyor. Orta kısımda Eroğlu’nun gitar solosu başarılı ve esere batılı tınılar katıyor. Ardından Elazığ’dan, Suat Albayrak kaynaklığında Ahmet Yamacı tarafından derlenen ‘Ne Feryad Edersin’ Neva Gülses yorumu ile geliyor. Eroğlu’nun gitar ve basına Gülses’in kemençesinin eklenmesiyle başlayan eserde Can Yıldırım’ın kanunu öne çıkarak kemençe ile dengeleniyor. Gülses’in vokaliyle birlikte Kanat da perküsyonlarıyla dahil olarak eseri destekliyor. Orta kısımda Gülses’in kemençe solosu başarılı ve Eroğlu da gitarlarıyla kemençeyi güçlendiriyor.
Albüm, Urfa’dan Bakır Yurtsever kaynaklığında Sarısözen tarafından derlenen ‘Tamburam Rebab Oldu’nun Özmen yorumuyla devam ediyor. Eroğlu’nun gitarı ve bağlamasıyla başlayıp Gülses’in kemençesiyle devam eden eserde Özmen de yorumuyla eserin duygusunu destekliyor. Kanat da perküsyonlarıyla yer yer öne çıkıyor. Orta kısımda Eroğlu’nun gitar solosu başarılı. Ardından Sivas’tan Medine Köseoğlu kaynaklığında İhsan Öztürk tarafından derlenen ‘Aşağıdan Acı Poyraz’ Gülses yorumu ile geliyor. Gülses’in kemençesinin ön planda başladığı eserde Kanat’ın perküsyonları Gülses’in vokaliyle birlikte öne çıkıyor. Eroğlu da gitarlarıyla esere güncel bir anlayış katmaya devam ediyor. Orta kısımda Eroğlu’nun perdesiz gitar solosu, eserin duygulu yapısını daha da öne çıkarıyor.
Sırada, Gaziantep’ten bir türkü var, yöre ekibinden Ahmet Yamacı derlemesi ‘Bahçalarda Mor Meni’ Özmen yorumuyla geliyor. Kemençe-gitar-kanun uyumunun devam ettiği ve Kanat’ın da perküsyonlarıyla desteklediği eserde orta kısımda Yıldırım’ın kanunu öne çıkıyor ve Eroğlu’nun bası da Gülses’in kemençesiyle birlikte esere güzel bir tını katıyor. Ardından, Erzurum’dan Muharrem Akkuş kaynaklığında Yücel Paşmakçı derlemesi ‘Eledim Eledim’ Gülses yorumu ile geliyor. Gülses’in kemençesinin ön planda başladığı ve Yıldırım’ın kanununun da desteklediği eserde Eroğlu da gitarlarıyla vokal ile birlikte öne çıkıyor; Kanat’ın perküsyonları da orta kısma doğru daha da çeşitleniyor. Orta kısımda Gülses’in kemençe solosu başarılı.
Albüm, günümüzde de sevilen eserlerden Suzan Suzi ile devam ediyor. Yıldırım’ın kanunu ve Gülses’in kemençesinin uyumuyla başlayan eserde Kanat da perküsyonlarıyla yer yer öne çıkıyor. Eroğlu’nun gitarları Özmen’in vokal kısmında esere güzel bir tını katıyor. Orta kısımda Yıldırım’ın kanun solosu başarılı ve gitar-perküsyon uyumu ile dengeleniyor. Ardından Diyarbakır’dan Celal Sevimli kaynaklığında Bedri Ayseli tarafından derlenen eseri Özmen seslendiriyor. Ardından, Bitlis denince akla ilk gelen türkülerden denilebilecek, Nazmi Zülfikar’ın kaynaklığı ve derlemesiyle ‘Bitlis’te Beş Minare’ Gülses yorumuyla geliyor. Eroğlu’nun e-bow eşliğinin ön planda başladığı ve klasik gitarıyla da desteklediği eserde akustik bir anlayış benimsenmiş. Gülses, güçlü ve duygulu vokaliyle eserin duygusunu yansıtıyor. Orta kısımda Eroğlu’nun gitarlarının uyumu başarılı.
Son iki eserden ilki, Ağrı’dan İsmet Koçkar’ın kaynaklığı ve derlemesiyle ‘Gule Uyan’ Özmen yorumuyla geliyor. Gülses’in kemençesinin tiz tınısı, eserin duygusunu destekliyor. Yıldırım’ın kanunu da aynı uyumu devam ettiriyor. Kanat da perküsyonlarıyla eseri destekliyor. Eroğlu’nun gitarları da altyapıyı tamamlıyor. Özmen’in içten yorumu esere güzel bir tını katıyor. Orta kısımda kemençe-gitar solo başarılı. Eroğlu’nun bas yürüyüşü de yer yer öne çıkıyor. Son kısımda da Gülses’in kemençesiyle Eroğlu’nun gitarının finali başarılı bir tını yaratıyor. Son eser ise, Diyarbakır’dan Celal Güzelses kaynaklığında Muzaffer Sarısözen derlemesi ‘Bahçada Yeşil Çınar’ Gülses yorumu ile geliyor. Gülses’in kemençesi ve Eroğlu’nun gitarıyla başlayan eserde Kanat da perküsyonlarıyla altyapıyı güçlendiriyor. Orta kısımda Yıldırım’ın kanunu eseri desteklerken Eroğlu’nun gitarları da eserin altyapısına güzel tınılar katıyor.
Albüm, doğu kültürünün pek çok yorumcudan dinlediğimiz klasikleşmiş eserlerinden 10 tanesini bir araya getirirken, alanında usta müzisyen ve yorumcuların da emekleriyle dinlenilmeyi hak eden bir çalışma haline geliyor.
Yorum Ekle