DMC; yani Doğan Müzik Yapım, en son yaptığı derleme albümü “Hit 2020” ile yine belli bir dönemin müziksel beğenisini belirleyen şarkıları bir araya getirmişti. Yılın ilk yarısı, pandemi dönemiyle paralel gelişse de, Pop dünyasından pek çok yeni çalışma birer birer dinleyicilerle buluşmaya başladı ve bu zor dönemi bir nebze de olsun unutturmaya çalıştı. Dönemin çalışkan firmalarından birisi de yine DMC oldu ve ağırlıklı olarak 2020’nin getirdiği yeni şarkıları bir compilation -derleme- haline getirerek bu sefer (sadece müzik marketlerde yayınlanan, dijitalde compilation olarak bulunmayan) 3 CD’lik bir set halinde dinleyicilerle buluşturdu : Pop 2020…
30 şarkıdan oluşan abümde, DMC haricinde DMC’nin yan firmaları Wovie, Dark’n Dark, YaDa’nın yanı sıra, Kokpit Records’tan da bir esere yer verilmiş.
Albümün ilk CD’si, Demet Akalın’ın Temmuz’un son haftasında yayınlanan Onurr eseri Erhan Bayrak düzenlemesi “Nostalji” ile başlıyor. Geri vokaller ve ritmlerin uyumuyla hareketli bir şekilde başlayan eserde yaylı ve piyano da eseri canlı tutuyor. Sözlerdeki (bir dönemin ünlü sanatçısı) Tanita Tikaram göndermesi de ilgi çekecektir. Onurr’un kendine özgü yer yer ritmik değişken eserlerinden biri. Bununla birlikte arkada Mustafa Ceceli tarzı bir vokal de duyuluyor. (Konuyla ilgili bir bilgi olmadığı için Ceceli’dir diyemiyorum.)
Ardından Haziran ayının ortasında art arda yayınlanan iki çalışma geliyor. Önce, Murat Boz’un Özlem Güneykaya sözlerine Güneykaya & Gürsel Çelik eseri ve Çelik & Uğur Balcı ortak düzenlemesi “Kalben” geliyor. Yaylı ve elektroniklerin uyumuyla başlayan eserde klavye de yer yer eserin dans yapısını güçlendiriyor ve elektro-geri vokal ile ilerliyor. Orta kısımdaki klavye solo başarılı. Ardından, Aleyna Tilki’den bir Ersay Üner eseri, Ozan Çolakoğlu & Üner ortak düzenlemesi “Bu Benim Masalım” klavye-arp-flüt uyumu ve elektronik yaylıların perküsyonla birleşimiyle eserin ismindeki gibi masalsı bir altyapıya sahip.
Sırada, Mart ayında yayınlanan Ebru Yaşar’ın seslendirdiği Bilal Sonses eseri, Mustafa Ceceli düzenlemesi “Kalmam”ı var. Elektronikler-ud ve Yaşar’ın vokalinin ilerlediği eserde klavye de Yaşar’ın çift ses vokaliyle birlikte eseri güçlendiriyor. Nakaratta yaylı da eserin duygusunu destekliyor. Orta kısımda klavye-ud-ritm uyumu başarılı. Sonses’in kendi tarzında duygulu bir eser ve Yaşar ile de bütünleşiyor. Ardından, Ersay Üner’in 2019 ortasında yayınlanan ve hala gündemde olan ilk albümü “Nokta”dan söz-müzik-düzenlemesi kendisine ait olan “Güm” geliyor. İstanbul Strings’in yaylıları ve Mehmet Akatay’ın perküsyonlarının elektronik ritmlerle ilerlediği eserde Mustafa İpekçioğlu’nun udu da öne çıkıyor; Üner’in çift ses vokali de başarılı. Orta kısımda İpekçioğlu’nun ud solosu esere güzel bir tını katıyor.
Albüm, İdo Tatlıses’in Nisan ayında yayınlanan Ahiyan eseri, Osman Çetin düzenlemesi “Buluşacaktık”ı ile devam ediyor. Elektronik ritm ve klavyenin geri vokal ve çift sesle hareketlendiği eserde İdo da daha batılı bir yorum benimsemiş. Ardından, 2020 Ocak’ında Alfa7 etiketiyle yayınlanan İlyas Yalçıntaş’ın kendi bestelediği ve Anıl düzenlemesi “Olur Olur” geliyor. Üflemeliler ve reggae tınıları katan perküsyon-klavye ve vokallerin birleştiği eserde orta kısımda yaylılar da eseri canlı tutuyor. Yalçıntaş’ın hareketli eserleri arasında ilk akla gelen eserlerden biri haline gelecektir.
Sıradaki eser, Barbaros’un Mayıs ayında yayınlanan Soner Arıca sözlerine Arıca & Sezgin Gezgin ortak bestesi ve Batu Çaldıran düzenlemesiyle yorumladığı (bir 90’lar coverı olan) “Derbeder”i geliyor. Elektronik yaylı fon ve klavye-ritm uyumuyla başlayan eserde Barbaros çift ses vokaliyle ve geri vokallerle de eseri canlı tutuyor. Orta kısımda geri vokal ve üflemeli uyumu başarılı. Son kısımdaki gitar eşliği de eseri tamamlıyor. Barbaros da unutulmaz eserin altından başarıyla kalkıyor. Ardından, Mart ayında Wovie etiketiyle yayınlanan Bilal Sonses & Seda Tripkolic düeti, sözleri Seda (Sular) Tripkolic’e, müziği Duygun Orhan’a, düzenlemesi Sonses’e ait olan “Sonu Gelmez” geliyor. Gitar ve udun uyumuyla başlayan eserde elektronik ritm ve klavye de eserin duygulu yapısını destekliyor. Sonses’in yorumuyla başlayan eserde nakaratta Seda Tripkolic de esere dahil oluyor. Orta kısımda ud solo başarılı. Sonses ve Tripkolic uyumlu bir düet performansı gerçekleştiriyorlar. İlk CD’nin son eseri, Velet’in Şubat ayında Kokpit Records etiketiyle yayınlanan kendi eseri, Denizkan Boz düzenlemesi “Salına Salına”sı oluyor. Elektroniklerin uyumuyla başlayan eserde Velet çift ses vokalle de eseri canlı tutuyor. Son kısımdaki gitar eklemesi de başarılı ve eseri tamamlıyor.
İkinci CD, Murat Boz’un Ağustos’ta yayınlanan Emrah Karakuyu eseri, Gürsel Çelik düzenlemesi “Gece”si ile başlıyor. Geri vokal ve elektroniklerin uyumuyla başlayan hareketli eserde ekolu kısımlar yer yer 1980’ler tınıları katarak orta kısımdaki klavye solo ile destekleniyor. Ardından, Temmuz ayında yayınlanan, Arem Ozguc & Arman Aydın’ın Buray & Feride Hilal Akın & KÖK$VL ile ortak çalışması (Buray, Akın, Eren Köksal sözlerine Ozguc, Aydın, Buray, Akın ve Köksal bestesi, Ozguc ve Aydın düzenlemesi) “Rampapapam” geliyor. Elektroniklerin uyumu ve Buray’ın vokaliyle başlayan eserde ikinci kısımda Akın da esere ekleniyor. Son kısımda ise KÖK$VL dahil oluyor. Her üç sanatçı da esere kendi tınılarını katarak farklı bir çalışmaya imza atıyorlar.
Sırada, Şubat ayında yayınlanan Aleyna Tilki’nin kendi bestesi ve Çolakoğlu düzenlemesi olan eseri “Yalan” geliyor. Elektronik ritm-klavye ile başlayan eserde klavyeler yer yer 1980’ler tınıları katıyor. Tilki de eserin duygusunu takip ederek biraz daha nağmeli bir vokali benimsiyor ve geri vokallerle de uyumlu ilerliyor. Orta kısımda yaylı solo başarılı. Ardından, Tuğba Yurt’un Kasım 2019’unda yayınlanan “Sığınak” albümünden Meral Turan sözlerine, Gökçer Turan ve Birkan Şener beste-düzenlemesi “Taş Yürek” geliyor. Aytuğ Cumali’nin akustik gitarı ve klavye ve ritm uyumuyla başlayan eserde Cumali’nin elektrosu da altyapıyı Turan ve Şener’in geri vokalleri ile birlikte destekliyor. Orta kısımdaki klavye solo başarılı.
Sıradaki eser, Temmuz ayından bir Hande Ünsal eseri ve Serkan Balkan düzenlemesi “Yorgun Savaşçı” elektronikler-gitar-geri vokal uyumuyla başlayan eserde Ünsal çift ses vokaliyle de eserin hareketli yapısını destekliyor. Orta kısımda rap tınılı geri vokal de eseri canlı tutuyor. Zaman içinde kendisine özgü bir bestecilik ve yorum stili geliştiren Ünsal, bu eserde de eşi Balkan’ın düzenlemesiyle aynı uyumu sürdürüyor. Ardından, zaman içinde 2020’nin sevilen şarkılarından biri haline gelen ve Haziran ayında tekli olarak yayınlanan Zehra’nın Enes Yıldırım & Koray Albayrak eseri, Serdar Şenyarar düzenlemesi “Cennetten Çiçek”i geliyor. Elektronikler ve Zehra’nın geri vokaliyle başlayan ve saat, alkış gibi arkaplan seslerinin de desteklediği eserde Zehra, akılda kalıcı bir yapıya sahip esere güzel bir yorum getirmiş.
Albüm, Dark’n Dark Music etiketiyle Haziran ayında yayınlanan Ece Mumay eseri, Semih Gönder düzenlemesi “Galaksi” ile devam ediyor. Gitar-klavye uyumuyla başlayan eserde elektronik ritmler de Mumay’ın geri vokalleriyle dengeleniyor. Orta kısımda buzuki solo başarılı ve esere Akdeniz tınıları katıyor. Ardından, 2020 Şubat’ında Sinan Akçıl’ın proje albümü “Piyanist”in açılış şarkısı olan, Mustafa Ceceli ve İrem Derici’nin Sinan Akçıl eşliğinde seslendirdiği Akçıl eseri, Ceceli düzenlemesi “Çok Sevmek Yasaklanmalı” geliyor. Akçıl’ın piyanosu ve Ceceli’nin yorumuyla başlayıp Derici ile devam eden eserde, elektronik ritm ve klavye fon da eserin duygusunu destekliyor. Derici’nin çift ses vokali de eseri güçlendiriyor. Orta kısımda yaylılar ve klavyenin uyumu başarılı. 2020’nin dikkat çeken Pop eserlerinden biri olarak yer alması güzel düşünülmüş.
İkinci CD’nin son iki eseri de Temmuz ayında yayınlandı. İlk olarak Wovie etiketiyle Temmuz ayında yayınlanan Mert Kıyak’ın Çağrı Kaymak ile ortak çalışması, Kıyak eseri ve Abdurrahman Şimşek düzenlemesi “Gel” geliyor. Gitar-elektronikler ve geri vokal uyumuyla başlayan eserde bas yürüyüşü de eseri canlı tutuyor. Piyano da eserin duygulu yapısını destekliyor. İki isim de başarılı bir uyum sağlıyor. Diğeri ise Irmak Arıcı’nın Toprak Kardeşler eseri (Toprak Kardeşler 2019’da tekli olarak yayınlamıştı) ve Ceceli düzenlemesi “Yağmurum Ol” geliyor. Elektronik ritm-klavye uyumuyla başlayan eser, duygulu şarkılarla tanınan Arıcı’nın ilk hareketli şarkısı olarak da dikkat çekiyor. Arıcı’nın ve Ceceli’nin geri vokallerinin uyumu başarılı.
Üçüncü ve son CD, Yalın’ın Temmuz ayında yayınlanan eseri ve Çolakoğlu düzenlemesi “Oyunbaz” oluyor. Elektronik ritm ve klavye uyumunun hareketlendirdiği eserdeki klavye fon yer yer 1980’lerin tınılarını andırıyor. Orta kısımdaki ıslık-klavye-gitar solo akılda kalıcı. Çift ses vokal de eseri tamamlıyor. Ardından, Nisan ayında DMC & YaDa ortak etiketiyle yayınlanan Mustafa Sandal & Melis Fis & Defkhan ortak çalışması (sözleri üçlüye, müziği ve düzenlemesi ise Sandal’a ait olan) “Yanında” geliyor. Piyano solo ve çello-gitar ile başlayan eser Defkhan ile başlıyor ve elektronik ritm de Defkhan’ın rap vokalini dengeliyor. Sandal ve Fis de bir düet havasında esere dahil oluyor ve uyumlu ilerliyor. Üç sanatçı da kendi müzikselliğini başarıyla yansıtıyor.
Sırada, Simge’den ilk olarak Temmuz 2019’da yayınlanan Ozan Doğulu’nun 130 BPM Kreşendo albümünde dinlediğimiz Ersay Üner eseri “Ne Zamandır”ın Mart ayında yayınlanan Akustik Live versiyonu var. Davul ve piyano-gitar-yaylı uyumuyla başlayan eserde bas da eseri destekliyor. Perküsyon da eseri güçlendiriyor. Geri vokaller ve seyircilerin vokalleriyle de eser tamamlanıyor.
Sıradaki eser, Demet Akalın’ın Nisan 2019’da yayınlanan “Ateş” albümünün dikkat çeken eserlerinden Cansu Kurtçu eseri “Ala”nın Şubat ayında yayınlanan Demet Akalın & Işın Karaca & Cansu Kurtçu ve Deniz Seki’nin düet yaptığı ve Alper Atakan ile Fettah Can’ın düzenlediği yeni versiyonu oluyor. Gitarlar-üflemeliler ve perküsyonların elektronikler ve klavyeyle uyumuyla başlayan eser ilk versiyondaki canlı yapıyı dört sanatçının hem solo hem birlikte yorumuyla birlikte -ki eser sahibi Kurtçu’nun uyumu bir yana Karaca veya Seki de solo söylese ilgi görürmüş dedirtiyor- daha da belirgin hale getiriyor. Son kısımdaki elektronikler ve vokaller başarılı. Ardından, İrem Derici’den Nisan ayında yayınlanan Emrah Demiralp eseri, Atakan düzenlemesi “Dudak Payı” geliyor. Gitar ve viyolanın ritmlerle dengelendiği eserde Derici de çift ses vokaliyle eserin duygusunu destekliyor. Klavye ve bas da geri vokalle birlikte eseri tamamlıyor.
Albüm, Temmuz ayında yayınlanan Zerrin Özer & Bohem düeti; Selahattin Erhan eseri ve Erhan Doğancıoğlu düzenlemesi (daha önce Seyyal Taner’den de dinlediğimiz) “Arap Kızı” ile devam ediyor. Elektro gitar ve darbukayla başlayan eserde davul ve bas da eserin Rock tınısını destekliyor. Bohem’in vokaliyle başlayan eserde Özer de dahil olunca Bohem de geri vokaliyle Özer’i destekliyor. Taner’in yorumuna kıyasla daha hareketli ve aynı rock yapının korunduğu söylenebilir. Bu bağlamda Özer ve Bohem’in düet uyumu da başarılı. Son kısımda elektro solo başarılı. Sırada, Bilal Sonses’in Haziran ayında Wovie etiketiyle yayınlanan ve Bedo ile bestelediği, Denizkan Boz’un düzenlediği “Nefret”i geliyor. Elektroniklerin uyumuyla başlayan eserde İstanbul Strings’in yaylıları ve çift ses vokal uyumuyla devam ediyor ve akılda kalıcı nakaratıyla dikkat çekiyor. Orta kısımda Enes Yolcu’nun elektro bağlama solosu başarılı. Davut Samet Sarıhan’ın piyanosu eseri tamamlıyor. Sonses zaman içinde kendi müzik türünde kendine özgü besteciliği ve vokaliyle yer etmeye devam ediyor.
Üçüncü CD’nin son üç eserinden ilki, Hande Ünsal’ın Nisan ayında yayınlanan eseri, Balkan düzenlemesi “İyi Misin?” oluyor. Gitar ve bas ile akustik bir havada başlayan eserde çello ve yaylılar da eserin duygusunu destekliyor. Orta kısma doğru elektronik ritm de eserin havasını bozmadan dahil oluyor ve son kısma doğru perküsyon da eklenerek eseri tamamlıyor. Son kısımda klavye ve Ünsal’ın vokali başarılı. rdından, Temmuz ayında yayınlanan Irmak Arıcı & Mustafa Ceceli düeti, Ahmet Hatipoğlu eseri (2019 Temmuz’unda kendi yorumuyla yayınlamıştı) ve Ceceli düzenlemesi “Gün Ağarmadan” geliyor. Elektroniklerle başlayan eserde ilk önce Ceceli giriyor ve Arıcı’nın da dahil olmasıyla klavyeler yer yer öne çıkıyor, eserin duygusunu destekliyor. Son kısımda piyano da Ceceli ve Arıcı’nın vokal uyumuyla eseri tamamlıyor. Bir önceki düetleri “Mühür”ün izinden giden (bu bağlamda Hatioğlu’nun eseri güzel bir seçim olmuş) başarılı bir çalışma oluyor. Son eser ise Nisan ayında yayınlanan Zeki Güner & Nihan Akın düeti; Güner bestesi ve Atakan düzenlemesi “Seviyo mu? Sevmiyo mu?” oluyor. Perdesiz gitar-yaylı-perküsyon uyumuyla başlayan ve gitar ile basın da klavye fonla öne çıktığı eserde önce Güner başlıyor ve Akın da dahil olarak Güner ile güzel bir uyum yakalıyor.
Albümde yer alan isimlere baktığımızda, hem yeni isimleri hem de geçen dönemlerden gelen isimlerin zaman içinde elde ettiği ilerlemeyi de görebiliyoruz. Bu bağlamda 3 CD’lik bu compilation, 2020’nin Pop anlamındaki müziksel beğenisinin başarılı bir özeti olarak arşivlerde yer almayı hak ediyor.
Yorum Ekle